Als afsluiting van deze cursus wil ik jullie voor een laatste keer deelgenoot maken van het 'aangename der dingen' voor mij.
In eerdere blogs heb ik al melding gemaakt van de wereld die voor mij is opengegaan door Twitter.
Wat ik ondertussen ook ontdekt heb is, dat je Twitter voor detective doeleinden kunt ge(mis)bruiken!
Hoe?
Onlangs vernam ik via NU het bericht dat 1 van mijn vorige werkgevers in de clinch lag met de vakbonden. Er dreigde zelfs een staking! Nu hebben media on line de neiging om net niet dat te vermelden wat je graag wilt weten. Zelfs de reacties op het NU bericht waren mij te lauw. Ik wist dat er emoties moesten zijn, onder het personeel. Waar zou ik die kunnen vinden?
Ja hoor, Twitter gaf antwoord! Echt gaaf!
Overigens ... een dag later waren al die reacties weg! Nu was alleen de 'officiele' Twitter van het bedrijf nog leesbaar. KGB in Nederland?
Een ander ding waar ik erg blij mee ben is Picasa. Hier heb ik behoorlijk wat tijd ingestoken om dat onder de knie te krijgen. Ik maakte al enige tijd foto's op mijn i-phone maar wist nooit wat ik daarmee vervolgens moest doen. Mijn partner haalde ze er zo nu en dan af en dan verdwenen ze in zijn digitale foto-archief. Dit archief gaat trouwens binnenkort z'n tweede lustrum vieren. Iets waar ik zeker niet blij mee ben. De reden? In het verleden heb ik altijd met veel plezier foto albums volgeplakt (mijn partner is een uitstekend amateur fotograaf) maar sinds de digitale camera worden er geen foto's meer afgedrukt. Nu werkt hij weer niet met Picasa, dus moet ik mij voor afgedrukte foto's of albums ook nog in zijn programma verdiepen. Jammer, dat een dag maar 24 uur heeft.
Wat heb ik dan wel gedaan met Picasa?
Ten eerste alle reeds aanwezige afbeeldingen op mijn computer (waaronder foto's) gerubriceerd. Vervolgens de foto's van mijn i-phone geimporteerd in Picasa. Daarna bleek ik ze te kunnen mailen! En te kunnen plaatsen op Facebook (zie de houtstapel). Daarbij heb ik ontdekt dat Google maps er meteen een locatie aanduiding bijzet. Dat wilde ik nou ook weer niet, dus ten behoeve van Facebook heb ik ontdekt hoe je die kunt uitzetten.
Terugkijkend: enige kennis hebben van de mogelijkheden dankzij web 2.0 is leuk. Ik zal nooit een fervent gebruiker worden maar zal wel die dingen eruit pikken die ik leuk vind (zonder ze te prikken op Pinterest). Ben nu eenmaal niet zo visueel behoeftig. De uitvinding van de boekdrukkunst geeft mij meer plezier dan youtube of een e-reader!
Wat mij tenslotte nog intrigeert is wat de overige 14 dingen zijn die niet behandeld zijn. Of kan ik beter wachten op web 3.0?
Oud-leerling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten