Facebook, linked-in en pinterest

Facebook is voor mij geen nieuw fenomeen, ik ben al jaren een 'gluurder'. Want zo voelt dat wel een beetje, als je eigen profiel marginaal is, zelfs zonder foto. Reden dat ik voor facebook ben gezwicht is, dat dit de enige manier lijkt waarop ik kan volgen waar mijn 3 nichtjes zich mee onledig houden. De ene woont sinds 2 jaar in Spanje en de ander maakt een wereldreis door Australie als backpacker. Zij houdt trouwens een weblog bij via "... waar ben je nu?".
Door de 'Spaanse' nicht ben ik er achter gekomen, zij spreekt en schrijft inmiddels vloeiend Spaans, dat de vertaalfunctie van Google (nog) niet werkt.
Eén keer heb ik naar mijn idee Facebook echt gebruikt, toen het mij ten behoeve van een door mij te organiseren familiereunie - ik heb in totaal 13 nichten/neven - niet lukte achter het telefoonnummer van een neef te komen. Gezocht via Facebook, en jawel, in die wereld bestond hij. Vervolgens via Facebook eerst netjes gevraagd of hij behalve mijn neef, ook een vriend wilde worden, en ja, verzoek goedgekeurd. Vervolgens mijn vriend via Facebook aangeschreven hoe laat de reunie begon en gevraagd of hij mij op de reunie zijn telefoonnummer wilde geven. So far, so good. Vervolgens werd ik op de reunie zelf uitgeroepen tot de meest moderne tante binnen de schoonfamilie; ik bleek de enige van mijn generatie die Facebook gebruikte. De volgende ochtend stroomden de vrienschapsverzoeken van de andere nichten en neven binnen. En toen ik jarig was, de felicitaties via de tijdlijn. Overigens houden ze zelf onderling, geen contact!
Op mijn to-do lijst heb ik gezet 'uitzoeken hoe ik via tijdlijn mijn vrienden/familie kan feliciteren'. 
Nog een laatste anekdote over Facebook binnen mijn familie ... Op vakantie in Engeland besloot ik één van mijn nichten, via Facebook (nog voor het 'tijdlijn' tijdperk) te feliciteren. Ik was er naar mijn idee vroeg bij, 8.30 uur. Tot mijn verbazing zag ik niet de eerste te zijn. Haar moeder had haar al een kwartier eerder gefeliciteerd! Verwarring alom bij mij. Had ik iets gemist? Was 1 van de 2 soms met vakantie? Een scheiding? Help! Beider Facebook gecheckt op mogelijke verblijfplaats maar niets afwijkend kunnen vinden. Ze waren gewoon allebei thuis, bleek later. Communicatie tussen de begane grond en de eerste etage, via de elektronische snelweg.
Als gevolg van jullie blogs over Facebook heb ik mijn prinacyinstellingen verbeterd.

Met 288 connecties, ben ik een gematigd linked-in gebruiker (zie: Cora Nijenhuis). Met dit medium wel wat actiever, al was het maar dat ik mijn CV erop bijhoud en er een verwijziging is naar mijn webpagina. Verder mail ik min of meer geregeld met enkele mensen uit mijn netwerk en feliciteer mensen met hun nieuwe baan. Handig is ook om (functioneel) mensen na te trekken op hun credentials.
Tijdens mijn werk is het mij nu twee keer overkomen, dat als ik mensen om een CV vraag, ik doorverwezen word naar hun Linked-in pagina. Wat mij betreft een wat luie manier van solliciteren, maar dat kan aan mij liggen.

Pinterest was een mij onbekend fenomeen. Vind de naam wel leuk: zie een associatie voor me met Personal Interest. Doet me denken aan het plakboek, dat ik vroeger als kind bijhield. Of het scrapbook, dat bij onze anglicaanse wereldvrienden populair is.
Als 'lijstjes' bijhouder, zou het in beginsel iets voor mij kunnen zijn maar ik zie er toch vanaf om op dit moment een Pinterest pagina bij te gaan houden. Ondanks alle nieuwe (r)evoluties dankzij Web 2.0 ben ik toch vooral een zakelijk computergebruiker. In plaats van in Pinterest heb ik daarom besloten mij te gaan verdiepen in Evernote. Wellicht een idee om Evernote in de volgende cursusgroep toe te voegen?

Waar ik me nog wel in ga verdiepen is Picasa. Maar of dat voor de tussenbijeenkomst nog gaat lukken is de vraag. Moet ondertussen ook nog een boek schrijven. En dan leiden die webs alleen maar (welkom) af!

Tweet, tweet, tweet ...

Nog een slotwoord over symbaloo.
Zoals al eerder gemeld: symbaloo is inmiddels mijn startpagina op de vaste computer. Verder heb ik symbaloo ook op mijn i-phone geinstalleerd wat tot op zekere hoogte een succes is. Het positieve eraan is dat ik mijn favorieten direct kan raadplegen. Het vraagteken waar ik nog mee zit is, dat bij sommige websites gemeld wordt dat ik eerst Javascript moet installeren. Is dat veilig? Mijn vaste computer is voldoende beveiligd door McAfee (dat hoop ik althans) maar de I-phone kent zo'n programma nog niet. Wie stelt mij gerust?

En dan Twitter.
Dit was het ding waarnaar ik het meest heb uitgekeken. Niet zozeer omdat ik zelf het gevoel heb de wereld veel wijzer te kunnen maken (met nietszeggende berichten) maar wel omdat ik de meer sociale kant van Twitter (zoals hulp kunnen verlenen bij slecht weer bijvoorbeeld) een mooie toepassing vind.

Enthousiast aan de slag dus.

De start was inmiddels bekend: aanmelden bij Google en een account aanmaken. Deze keer kostte het mij onevenredig veel tijd om de computer duidelijk te maken dat ik geen elektronisch iets ben maar een mens. Er werd gevraagd de 2 woorden over te typen (in het wiebeltjes schrift) maar ik kon met de beste bril op mijn neus geen 2 woorden vinden in het scherm. Wel een paar cijfers en 1 woord maar dat zijn geen 2 woorden, toch? Was al bang dat ik er bij de derde poging uitgegooid zou worden maar dat viel mee. Bij poging 8 of zo, bedacht ik dan toch maar de cijfers als woord te beschouwen, en verdraaid: dat was het!
Logica?

Vervolgens keurig de stappen uit de handleiding doorgewerkt en een paar BN personen geselecteerd die ik wil volgen. Dat leverde al meteen een waslijst aan tweets op. De meeste (zoals ik al vermoedde) nietszeggend maar sommige toch ook wel leuk.
Volgende stap was het zoeken onder mij bekende personen in mijn netwerk en er daar ook 2 van toegevoegd. Die twitteren niet veel, ontdekte ik, want de berichten stamden nog van vorig jaar.

Bij dit zoeken naar mij bekende personen, kwam ik ook iemand tegen die een geblokkeerd twitterccount heeft. Daar een bericht naar toegestuurd, dat ik wilde volgen, maar geen reactie. Toen ik de betreffende persoon per telefoon aan de lijn had, gemeld dat ik deze cursus volg en of zij mij a.u.b. wilde laten volgen. Dat wilde ze wel, maar ze twitterde alleen nooit!

Na een paar dagen tweets volgen, heb ik er ondertussen een BN-er weer uitgegooid. Deze persoon was goed voor ca. 12 eigen tweets op een dag plus wel 30 retweets, en dat was me toch te veel!

@ dames van 7dingen: komt er een beschermde twitteromgeving voor onze groep? Heb het er nog niet op gewaagd om zelf een tweet de wereld in te sturen!

Nog iets leuks: op de radio hoorde ik op een gegeven moment dat er een project gestart is waar tweets bewaard worden van mensen die ondertussen overleden zijn. Uiteraard opgezocht. Beetje luguber, maar wie geinteresseerd is: dit is de link twittermania.nl/.../project-verzameld-laatste-tweets-van-bekende-overleden- mensen/

Verrassend ...
Mijn partner gemeld dat ik een tweetadres heb. Dat heeft hij opgezocht, waarbij hij tot de ontdekking kwam dat ik 2 twitter accounts heb! Blijk ik dat - een aantal jaar geleden - al aangemaakt te hebben (op een niet google adres natuurlijk) maar nog nooit gebruikt te hebben! Op dat adres heb ik wel 7 volgers! Ego strelend, dat die mensen al jaren lang naar een blanco scherm kijken!

En passent ook nog een bedrijf waar ik zaken mee doe, toegevoegd om te volgen.

En tenslotte, daar was heel twitter mij om te doen: het hashtag fenomeem doorgrond. Dit even uitgesprobeerd op #sneeuw en #Albanie en ja, dit is wat ik wilde! P2000 is ook heel leuk.

Samengevat: helemaal blij met twitter.